Dei fleste har sans for bunader, utan at dei kan sy ein, for det krev kunnskap og handlag, men dei som har dette, har også namn på dei ulike delane av bunaden. Slik er det også med den samiske bunaden: nordsamisk holbi er koftekanten eller ein jare nedst på han, og koftekantmaterialet heiter holbbis; kantane innom har sine namn. I lulesamisk heiter det tilsvarande ålpe eller hålpe om saum, både på klede og huve så vel som kant eller kantband på eit klesplagg. Det tilsvarande sørsamiske ulpie er bord (på klesplagg), då især brem på kanten av kvinneklede.Denne ornament- detaljen kallr eldre ordbøker både holbbe, olbbe, olpe, ulbe, rettskrivingsfinesser som vi trygt kan la ligge. Det har større interesse at dette spesielle ordet for kant, brem, bord kanskje også finst som landskapsterm, liksom norsk jar(e), kant, list(e), rø(y)r o.l.
I sitt arbeid "Nordische Lehnwörter im Lappischen" år 1893 fører J. Qvigstad opp Ul'bé, gen. Ulpé "eine Insel in Westerålen" og viser til gno. Ylfi : Her må vi ta omsyn til at norrøn y hadde ein lydkvalitet nærmare u i dag. I dansketida "Ulvø", især kjent via eit administrativt Ulvø fierding, på samisk truleg *Ul'bé fírtug om Ulvøy fjerding, heilt på line med Bievai fírtug om distriktet Bø fjerding. Men parallelt med øynamnet Ul'be, no skrive Ulpi, nemner han Ulpégieddé, gard Tysfjord, norsk Ulvika (Ulvvika), visstnok sagt både oll- og ullvika. Lulesamisk namn på sjølve vika er elles i flg. dagens kart Ulbbeluokta.
Qvigstad forklarer ikkje dei to namna frå Hadsel og Tysfjord nærmare.
Grenda Ulbegiedde ved Olvika = Ulbbeluokta i Tysfjord, med Kjølen som ein lang, smal kant austafor. Kartverket.
Særmerket for garden Ulbegiedde er at ein krum og temmeleg skarp fjellkant strekker seg austover frå bnr. 1, lengst nord i grenda. På norsk heiter han Kjølen, samisk namn ikkje kjent. Kartet viser klart at det kunne vere like naturleg å tale om ein kant, bord eller brem.
Kva med Ulvøya lik Hadseløya, har ho ei liknande Kjenner du ikkje deg sjølv, så spør grannen, seier ordtaket, og dersom ulvøyfjerdingane sjølve nøler litt, kan dei få ljomande "ja" frå bøfjerdingar som ser fjellkanten frå Tanipa og Finnsæterkollen ned til Rørvika (Røyrvika). Blant Hadseløy-fjella kan ein seie at Nyken fell mest i auga, men i særpreg må han fire seg attom den nemnde fjellformasjonen: At han er «skilsettande» òg, framgår av den enkle kjensgjerning at når Hadsel-matrikkelen har gjort seg ferdig med Strandlandet på Lofot-sida og fer frå Grunnførfjorden, smett han over til Hadseløya med landhøgg just i Rørvika: Velkjent frå mange stadnamn i Nordland er røyr el. rør, nytta om lang kant eller rand i fjell eller havbotn, så vi kan rekne med at den landskapstermen samsvarar nokså greitt med samisk ulbbe, ulpi.